Beroepskeuzetest

Omdat ik in mavo 4 nog steeds niet weet wat ik wil gaan doen, adviseert mijn mentor een beroepskeuzetest. Ondanks het feit dat er uit het onderzoek wat beroepen komen rollen die ik op zich best aardig vind, ontbreekt nog steeds het ‘wow-gevoel’.

Ben ik bereid hier een heuse opleiding voor te gaan doen? Hoewel ik momenteel aan alles twijfel is dit iets waar ik wel degelijk honderd procent zeker van ben. Het antwoord op deze vraag is luid en duidelijk ‘nee’.

Ergens in het najaar van 1988  zit er een leerplichtambtenaar bij ons op de bank. Mijn moeder heeft koffie voor hem ingeschonken. Ik zit tegenover de man in de grote stoel bij het raam, mijn vader zit gescheiden door één lege zitplaats op de driezits naast hem.

‘Als je stopt met school heeft dit grote gevolgen voor je toekomst. Nu vind je werken in een fabriek misschien nog wel prima, maar vind je dat ook nog over 20 jaar? Of 40 jaar?’

De man praat heel zachtjes met een zalvende stem. Het irriteert me omdat ik hem hierdoor bijna niet kan verstaan.

‘ Maar ik weet gewoon niet wat ik wil.’

Het is waar. In 3 mavo moest ik al een richting kiezen terwijl ik nog volop zat te twijfelen tussen gevangenebewaarder, advocaat, politieagent of psycholoog. Of iets creatiefs als schrijfster, illustrator of etaleur. Zelfs de uitgebreide beroepskeuzetest die ik heb gedaan wees niet echt iets concreets uit.

Pretpakket

Het gevolg was dat ik alleen de vakken koos waar ik goed in was en uiteindelijk slaagde met een pretpakket, van alles wat. En eerlijk is eerlijk, daarbij was ik dwars. Geen zin in de havo ook, weer van alles leren wat me niet interesseerde. Ik wilde gewoon definitief een beroep kiezen en daar helemaal voor gaan, maar ik vond gewoon teveel van alles leuk. En niet leuk.

De leerplichtambtenaar staat inmiddels op zijn kop om me ervan te overtuigen dat ik echt weer terug naar school moet maar ik houd voet bij stuk.

‘Ik ben het er toch echt niet mee eens’, zegt de man nu op iets minder zalvende toon.

‘Maar u kent mijn dochter niet’, komt mijn vader nu tussenbeide.

‘Wat als ik straks een paar duizend gulden uitgeef aan een dure opleiding, boeken en wat al niet meer, en ze zegt na drie weken dat ze er geen zin meer in heeft – en geloof me, dat doet ze – wat dan? Betaalt u mij dan de gemaakte kosten terug?’

Het antwoord is nee.

Astrologische beroepskeuzetest

Lang verhaal kort, ik werd uit de leerplicht ontheven, zat de dag erop bij het uitzendbureau en werkte de dag daarop in een fabriek wat ik inderdaad vreselijk vond.

Toch heb ik nooit spijt gehad van mijn beslissing. De havo had ik namelijk ook vreselijk gevonden op dat moment. Door de jaren heen heb ik mijn eigen pad gevonden en op allerlei gebieden ontzettend veel ervaring opgedaan.

Ik heb dingen meegemaakt die geen enkele opleiding mij had kunnen leren maar waardoor ik uiteindelijk wel gekomen ben waar ik nu ben. Mede dankzij mijn ouders die mij altijd vrij hebben gelaten in het maken van mijn eigen keuzes, zelfs als ze het er zelf niet mee eens waren.

Grappig om te zien hoe ik toen dacht dat ik niet wist wat ik wilde maar nu jaren later zelf een baan heb gecreëerd waarin al mijn interesses van destijds zijn samengekomen.

Ik wist dus heel goed wat ik wilde, alleen bestond hier geen gerichte opleiding voor…

Wist u trouwens dat door middel van astrologie ook heel goed te bepalen is welk soort werk bij iemand past? Een behoorlijk accuraat astrologisch beroepskeuzeadvies vindt u >HIER.

 

Het wekelijkse ‘Spiriblog’ wordt mogelijk gemaakt door vaste maandelijkse donaties en incidentele giften via Back Me.

 

Persoonlijke blog >HOME

Op de foto’s: Ik als 16 jarig fabrieksmeisje en de uitslagen van de beroepskeuzetest.